Hoe kan je door gesprekken het engagement van je medewerkers verhogen?

Het engagement van je medewerkers hangt af van drie soorten factoren:

De structuur van de organisatie: hoe is de communicatie, hoe duidelijk zijn de taken en verantwoordelijkheden, hoe efficiënt zijn de bedrijfsprocessen, etc.

De sfeer en cultuur waarbinnen het werk plaats vindt: de kwaliteit van de relaties met de directe collega’s, de leidinggevende, het management, de andere afdelingen, etc. Maar even goed de mate waarin er respect en erkenning is en getoond wordt en de mate waarin inspraak en ambities kunnen gevoed worden.

De persoonlijkheid en de gedragspatronen van de medewerker zelf.

Over het eerste en het tweede is er al onnoemelijk veel geschreven. Maar rond het derde is er soms een waas van vaagheid. Het lijkt alsof dat deze factoren bijna niet beïnvloedbaar zijn. Nochtans spelen zij een grote rol in het algemeen en werk-specifiek functioneren van de medewerker en de leidinggevende.

En hier komen we bij moeilijke dingen, zoals emotieregulatie, (over)gevoeligheden, defensief of ontwijkend gedrag enzovoort. Zaken die zich meestal in de diepste lagen van de persoonlijkheidsontwikkeling bevinden en die bijgevolg in de ‘persoonlijke sfeer’ zitten.

Ik zie vaak weerstand om op dit niveau aan de slag te gaan. Het is immers kwetsbaar om hiermee aan de slag te gaan. Het lijkt alsof iemand dan in ‘therapie’ gaat en dat is bedreigend, mogelijk zelfs stigmatiserend.

En toch…

Wist je dat er een hoge correlatie bestaat tussen self-awareness, employee engagement en het zich gelukkig met zijn of haar leven voelen? In andere woorden: iemand die zichzelf goed kent en zich bewust is van de eigen emoties, gedrag en patronen heeft een veel grotere kans op een bevredigend zelfbeeld en leven. En iemand die gelukkig is, gaat meestal geëngageerd zijn in een stimulerende omgeving. En van geëngageerd zijn wordt je ook gelukkig en ga je gemakkelijker nieuwsgierig open staan voor wat er zich in jezelf afspeelt. Je creëert als het ware een positieve spiraal, waarbij uiteraard de relaties met de anderen gemakkelijker zijn.

Vaak zie ik in organisaties mensen in een tegenovergestelde spiraal: levend en werkend vanuit een angst om niet goed genoeg te zijn. Zich meer terugplooiend dan zich open en kwetsbaar op te stellen. Met een sterk gevoel van “het leven is een strijd”, waardoor ze zichzelf meer voortslepen binnen rigide gedragspatronen, hun engagement soms ver zoek is en de relaties tussen henzelf en de anderen moeizaam verlopen. Maar vermits ze zich nauwelijks bewust zijn van hun eigen aandeel, wijten ze hun ongeluk aan de collega’s, de bazen of hun thuissituatie (of misschien wel de regering).

Jammer toch?

Self-awareness (zelfbewustzijn) is als een spier: dat kan getraind worden. Eens je het begint te ontwikkelen wordt je ervoor beloond. Toegegeven: het begin van een dergelijk bewustwordingsproces is niet aangenaam. Je wordt je immers bewust van zaken die je tot nog toe ‘in de kelder’ had gehouden. Soms zeer onaangename zaken, niet zelden die hun oorsprong vinden in lang geleden. Maar vergis je niet! Het is niet omdat je zaken in je kelder hebt opgeslagen, dat ze je gedrag en emoties niet in grote mate mee bepalen! Het voordeel van self-aware te worden, is dat die zaken hanteerbaar worden, tot hun juiste proportie herleid worden en dat je meer keuze – dus meer controle – krijgt in je leven.

Waarom zouden we onze medewerkers hiertoe niet stimuleren?

Toegegeven, het is een serieuze investering. Want per definitie moeten we hiervoor beroep doen op een psycholoog of therapeut van buiten af. Ten eerste hebben we de expertise om een dergelijk proces te begeleiden niet in huis. Ten tweede is het (zeker in het begin) zulk een kwetsbaar proces, dat bvb een leidinggevende of iemand van HR nooit de nodige veiligheid kan bieden.

Langs de andere kant kan je je afvragen hoeveel het kost dit niet te doen. Blijven draaien in dezelfde cirkels kost onnoemelijk veel energie en dus ook geld. Je geraakt slechts met veel moeite vooruit (als je al vooruit gaat) en iedereen wordt er gefrustreerd van.

Je kan dit patroon doorbreken!

Durf mét kwetsbaarheid te leiden en te leven.

Durf investeren in alle medewerkers binnen je organisatie.

Durf bewust te zijn!